ONNOZEL…

- dat men daadwerkelijk luistert naar elk woord van de toedracht..
- en mij 2 uur lang de mis vertaald kan worden door een heuse tolk.
- elkaar honderd keer het beste wenst
- men 2 uur lang met z’n handen omhoog kan zitten
- dat iedereen een bijbel bijheeft..
- ..en ik alleen mijn Lonely Planet…
- iedereen gevraagd wordt om met z’n telefoon te zwaaien bij het Indonesische Ave Maria..
- ..men door de “inleving” zelfs naar het instellingenmenu van de telefoon gaat om de helderheid van het LCD-schermpje op “maximaal” te zetten.
- onnozel is gewoon een woord dat ik aan de mensen hier hang; omdat ik niet weet hoe ik dit anders moet beschrijven.
- onnozel omdat iedereen vergeet hoe-en-wat en gewoon samen is (met duizenden tegelijk) en mooi het Kerstfeest viert.

En dat laatste geeft aan dat dit onnozele eigenlijk iets heel moois is. Hierdoor zijn de mensen hier in staat tot dingen die wij als nuchtere Hollanders niet kunnen. Ik snap nu echt waarom in Nederland de kerken leeg stromen en men hier in Indonesie met tienduizenden bij elkaar komt (elke week!), en deze week om Kerstmis te vieren. De African Gospel bestaat ook hier en de kerst-mis in de kerk (de grootste kerk van Azie!) gisteravond was dan ook een waar concert. Het inlevingsvermogen van de bevolking hier (heel veel Chinezen ook) zorgt voor een bijzondere sfeer waarin mensen met hun handen omhoog staan te roepen, te bidden; over de railing van het balkon hangen met hun ogen dicht. En dat met tienduizenden bij elkaar. Waanzinnig! Als ze het in Nederland op deze manier zouden aanpakken, compleet met discolichten en een flinke dosis “HALLELUYA” dan zou ik ook elke week op zondagochtend braaf in de kerk zitten. Maarja, wishful thinking…

Vanmiddag ook nog naar een jeugd-mis geweest dat in het begin de sfeer van een mega-schoolfeest had, maar uiteindelijk een flinke dosis inhoud over jezus en god. Ik had afgesproken met iemand die ik gisteravond in de kerk had ontmoet. Vandaag had hij iemand meegenomen die goed Engels spreekt. Men volgt hier letterlijk elk woord van de toedracht (en liederen) en deze “tolk” dacht mij te plezieren door 2 uur lang elk woord letterlijk te vertalen. Leuk, maar 2 vermoeiende uren. Uiteindelijk maar gewoon veel “ja”-geknikt en met m’n handen omhoog gezeten. Het is een interessant cultuurverschil en ik probeerde me wel in te leven, maar als Hollander ben ik hier toch echt iets te nuchter voor..

Hopelijk hebben jullie in Nederland net zo’n leuke kerst als ik. Na de mis van gister nog met een man of 20-25 een pool party gehouden hier bij ’t appartement. Niets te klagen dus.
Voor jullie allemaal een fijne kerst toegewenst, en alvast een happy new year.

Hopelijk kunnen Lars, Wijnand en ik deze week nog naar Bali, maar alle hotels zitten al vrij vol dus het spant erom.

Ik ga nog even van de kerst hier genieten. Zonder sneeuw, maar met alle lieve mensen om mij heen die ik nu voor de 101e keer het beste ga toewensen. Tja, ik begin het ook al een beetje te worden..

onnozel